Engelsiz Yaşam İçin Kent Tadilatları

Doğa Tüven, Mimarlık öğrencisi

  Bu yazı engellilere uygun olmayan binaların, mekânların, dükkânların, kamusal alanların ve bu birimlerin birleşimiyle oluşan kentin, çeşitli eklemelerle engelli dostu alanlarının artırılabileceği üzerinedir. Bir konumdan diğer konuma ulaşım ve ulaşılan konumdaki ortamların erişim sorunu en çok yürüme engeli olan ortopedik engelli sınıfını etkiler. Yürüme engellilerin karşılaştığı sorunlar için getirilen çözümler vardır ancak yetersiz kalan çözümlere de rastlanılmaktadır. Örneğin; yol ayrımı için gerekli kaldırımların minimum belirlenen kot farkı bile manuel veya akülü tekerlekli sandalyeler, yürümeye yardımcı kol destekleri ve yürüme aparatları için yardım almadan geçilemeyecek kadar yüksektir. Zaten bunun farkında olan tasarımcılar, kaldırıma rampa işlevi de katmıştır. Ama kaldırımlara çıkışı sağlayan rampalar araçlarla kapatılmaktadır. Bu rampaların önüne araç parkını engelleyecek bir çalışmaya rastlanılmamaktadır. Ek olarak bir binada asansör bulunmaması, asansörün engelli bireyin ulaşabildiği yere kadar ulaşmaması, asansöre ulaşmak için basamaklardan oluşan subasmanın geçilmesi gerekliliği, engellilerin istedikleri yere gitmesini engelleyen bariyerlere sadece birkaç örnektir. Bu sorunlar için engelliyi basamaklardan taşıyarak geçirmek ya da engellinin gideceği mekânları kısıtlamak yeterli çözümler değildir. Daha basit ve etkili çözümler vardır. Kenti oluşturan bütün birimlerin tadil edilmesi gerekir. Bu tadilatlar sayesinde basit eklemelerle kentin her yeri engelliler tarafından kullanılabilecektir.